*** ÜZÜMLÜ ANILARIM ***


Oniki yaşında orta okulda 

Ne günler yaşadık biz Üzümlü’de

Hekimin Ali’nin bir odasında 

Ne günler geçirdik biz Üzümlü ‘ de.


Eşeklere sardık yatak , yorganı

Bir kara tencere  bir kaç sahanı

Sevinerek aştık kaba katranı

Ne günler geçirdik biz Üzümlü, de.


Üzümlü’ ye vardık yerleştik eve

Babalar bırakıp döndüler köye 

Kaldık komşu oğlu Halil Özlü’yle 

Ne günler geçirdik biz Üzümlü ‘ de.


Ahırları bölmüş yapmış odayı

Birer birer verip aldı kirayı 

Hepimiz kullandık tek bir helayı

Ne günler geçirdik biz Üzümlü’ de.


Yediğimiz pilav, un tarhanası 

Üstünden dökmesi, ekmek ovması 

Kumpir haşlaması hem paparası 

Ne günler geçirdik biz Üzümlü ‘ de.


Ne güzel yaşarken küsüştük bir gün 

Aramız açıldı Halil’le gün gün

Babalar gelince çözüldü düğüm

Ne günler geçirdik biz Üzümlü ‘ de.


Birinci sınıfı geçtik böylece 

Kapattık defteri dürdük öylece 

Yaşanılan şeyler oldu gülmece 

Ne günler geçirdik biz Üzümlü ‘ de.


Birde emmim oğlu İbrahim vardı 

Önceden aramız şekerdi baldı 

Onunla da sonra olanlar oldu 

Ne günler geçirdik biz Üzümlü ‘ de.


Sabah kalktık bir gün demledik çayı

Başladı kavgamız şeker çay deyi

Sonunda emmimden yedik sopayı 

Ne günler geçirdik biz Üzümlü ‘ de.


Ne olsa çocuktuk bitmezdi küslük 

Bir türlü bırakıp gitmezdi küslük 

Sebebi beş kuruş etmezdi küslük 

Ne günler geçirdik biz Üzümlü ‘ de.


O geçen günleri ararız şimdi 

Ne günlerdi diye yorarız şimdi 

Anlatıp anlatıp güleriz şimdi 

Ne günler geçirdik biz Üzümlü ‘ de.


Hayrullah Değerli

19 Eylül 2022