uyu

 

 

Uyu;

uyu şimdi en derin uykularda,

uyu; gönlümün hiç büyümeyen kız çocuğu!

kirpiklerinden huzur dağılsın gecenin karasına.

nefesin gül kokularıyla donatsın geceyi,

düşlerinde akasyalar çiçek açsın

 

uyu şimdi;

renkleri solmasın mor menekşelerin.

uyu;

dertlerin bitecek bir gün

ayrılıklar acılar son bulup

sabaha pencerene kuşlar konacak

ve üzerine maviler yağacak asumandan

 

uyu şimdi

sen uyu ki annen gelsin rüyalarına

saçlarını incitmeden tarayıp

papatya motifli tokalar taksın beliklerine

gözleri dolu dolu

kalp atışlarını dinleyip

uzanıp da dokunamadığı elleriyle okşasın yanaklarını

en sevdiğin ninnileri mırıldanıp

dualar eşliğinde seni yaratana emanet etsin

 

uyu şimdi

belki yarin bu günden daha güzel olacak

güneş huzurla ısıtacak tüm insanları

kıskançlıklar kalpleri kurutup

olmadık ihanetin hesabı sorulmayacak

intikam için yeminler edilip

katli vacip sayılmayacak masum sevgilerin

 

uyu şimdi

uyu ki

bileyim senin güvende olduğunu

uyu ki

azıcık renklensin ruhum

sen huzurla uyu ki

ben de melek kanatlarının gölgesine sığınıp

ağlamaktan yorulan gözlerimi dinlendireyim