UTANSIN

Sen vargit yoluna kalma yolundan, 

Sana yoldaş olamayan utansın.

Yaratan'ın Kur'an denen balından, 

Nasibini alamayan utansın. 


Hayale kapılıp, gaflete dalıp, 

Nefsani arzuya hisseder olup, 

İleri gitmeyip geride kalıp, 

Hakikatı bulamayan utansın. 


Olamayıp evliyalar otağı, 

Güvercin misali alıp yatağı, 

Örümcekle beraber hiraya ağ'ı, 

Dantel dantel öremeyen utansın. 


Parçalayıp cehaletin çölünü, 

Gözetleyip Resulullah yolunu,

Musab gibi cephe'lerde kolunu,

Koparıp ta bırakmayan utansın.


Terk eyleyip malı,mülkü,hayatı,

Resulü ekrem'e verip salat'ı,

Bir nefeste şimşek gibi sırat'ı,

Destur alıp geçemeyen utansın.


Tövbe ile inim inim inleyip,

Can gönülden arif sözü dinleyip,

İyiyi,kötüyü ayırt eyleyip,

Birbirinden seçemeyen utansın.


Bürünerek islamiyet gön'üne,

Layık olup sıddık'ların ün'üne,

Güç yettiği halde kabe yönüne,

Kanat açıp uçamayan utansın.


Toparlayıp  kuvvetini  gücünü,

Hazırlayıp  kervanını  göçünü,

Zalimlerden  mazlum'ların  öcünü,

Katre  katre alamayan  utansın.


Her  iki  cihanda  hakk'tan  saadet,

Canı  gönülden  getirip  şahadet,

Hulusi  kalp  ile  hakk'a  ibadet,

Günde  beş kez edemeyen  utansın.


Yaş akıtıp gece gündüz gözünden,

Ayrılarak benliğinden özünden,

Yemin ile vaad ettiği sözünden,

Vaz geçipte tutamayan utansın.


Yüce ALLAH'tan diliyerek af,

Kalbini kaplayıp reca ile haf,

Gamide gibi suçun itiraf,

Hak Nebiye edemeyen utansın.


İsmet Murat arşı eyleyip seyran

Tevazu gösterip her yerde her an, 

İsmail misali canını kurban,

Hakk'a karşı edemeyen utansın