Per perişan olduk gurbet elinde,
Feleğin vurduğu garipleriz biz.
Rehin kalacağız loş otelinde,
Feleğin vurduğu garipleriz biz.
 
Akşam bir araya gelir üçümüz,
Sözü bağlamaya yetmez gücümüz,
Bir köşede hasret dolar içimiz.
Feleğin vurduğu garipleriz biz.
 
Bir ev tutamadık geze, araya.
Deva bulamadık taze yaraya.
Gemi oturacak bir gün karaya.
Feleğin vurduğu garipleriz biz.
 
Yağmurlar yağınca kapıda afet,
Sokaklar, caddeler çamur ve gölet,
Ensemizden tutmuş, çöker sefalet,
Feleğin vurduğu garipleriz biz.
 
Düşündük, düşündük vardık çıkmaza,
Bu kış nasıl geçer, daha çok yaza,
Dilerim dönmeyiz en son enkaza,
Feleğin vurduğu garipleriz biz.
                           Kenan DEMİREL
Not: Öğrencilik yıllarında birazda mizah olsun diye kaleme alınmış, tatlı günlerin anılarıdır.