Card image cap
Susuyorum i̇şte

SUSUYORUM İŞTE

 

Bakma öyle sessiz kaldığıma

İçime birikbirikiyoriyor sustuklarım

Bazan taşıyor biriktirdiklerim

Genede yarıyorum bi yerden hafızamı

Sığdırıyorum içime sustuklarımı

 

Bazan kelimeler kifayetsiz kalıyor 

Çözümleyemiyor aklım duyduklarımı

Bazan aşifte bir eziklik sarıyor ruhumu

Yutkunduklarımın esaretinde kaldığımda

 

Susuyorum o an,abad olma heycanındaki

Derbeder gönlümün hatırına

Susuyorum gene-de ilmek,ilmek 

Üzerime gelmekte olan mutluluğun hatırına

 

Aslında bağırmak çağırmak geliyor içimden

Yırtarcasına kefeni haykırmak istiyor 

Ölüm döşeğine yatmakta olan lal sessizliğim

Olsun diyor yarım yamalak akılım

Aldırma benim iblis fikirlerime

Sus diyor,sus,sus işte

 

Susuyorum 

Çünkü biliyorum bir yerinde çiçekli bahçeleri var ömrün

Bir yerinde gül-ü reyhanlar var bu sevmenin 

Bahş edeceği mevsimin içerisinde

Bir gün sevda bülbülleri ötmek için

Tüneyecekler gönül gülceme

 

Yoksa benimde deliliklerim var

Sığmaz içime taşan bağırmalarımda mevcüt

Dilim çözüldüğünde tavuz narası çirkinliğindeki

Sesim kendi içinde yükseldiğinde

 

Bende Roma’yı yaka/bilirim derim aslında

Bende kırıp geçe/bilirim cam şefalığındaki bir kalbi

Yok ede/bilirim bir ceylanı,zehirli bir dil mermisi ile

İmha ede/bilirim dinamitlenen bir naif aşkı

Hiç niteliğindeki bir söz kibriti ile

 

Ama bastırıyorum bütün militan düşüncelerimi

Süretimin faşist yanını karalıyorum iyi niyet kalemi ile

Gömüyorum işimdeki kötülük mezarına 

Kötü niyet üreten bendebur düşüncelerimi

Masumiyetimi katl etmesinler diye

 

Susuyorum 

Canın,Canan’ım diyerek 

Abad olmak isteyen gönlümün hatırına 

Susuyorum, susuyorum, susuyorum işte 

 

Mehmet Kılıçel