SÖVÜN EDEBSİZE


Bu millete karşı yazan şairin

Hem kalemine hem yüzüne sövün 

Ekmeğini yiyip azan şairin 

Hem şiirine hem sözüne sövün


Karga bülbül olur öter kafeste

Gözü uçkurunda gönlü heveste

Vakitsiz öterse gıt gıt kümeste

Hem horozuna hem kazına sövün


Düz yolda giderken yan yan sekene 

Kendini gül sanıp kokan dikene

Zorbayla garibe gelip çökene 

Utanmadan gözüne gözüne sövün.


Edebten Susana koyun diyenin

Alimin fikrine oyun diyenin

Parayla fakire soyun diyenin

Hem şerefine hem özüne sövün


Gel dedikçe ipe sapa gelmeyen 

El içinde lafı sözü bilmeyen 

Ayarı bozulmuş ıslah olmayan

Böylesi aşığın sazına sövün


Abdestsiz namazsız hoca olanın 

Kabeye gitmeden hacı olanın 

Kendini bey sanıp yüce olanın 

Hem avradına hem kızına sövün

Harun Yıldırım