SENİ KUŞANMAK / Erhan Tığlı

Kimi parklara sığınmış, kimi evlere,
Ben sığınaksızdım.
Oysa iliklerime işleyen ipince
Bir yağmurdu yalnızlık.
Ansızın bir deprem başladı benliğimde,
Çığ düştü yüreğime,
Çiçeklensin diye ıssızlığım,
Seni kuşandım.
Kimi sarhoşluğa dadanmış, kimi yarhoşluğa,
Beceremedim hiçbirini.
Bir türkü tutturayım dedim, olmadı,
Yüreklensin diye güçsüzlüğüm,
Seni kuşandım.
Kimi kahramanlığa bürünmüş,
kimi vurdumduymazlığa,
Bense korkaktım, zayıftım, üşüyordum,
Aynalardan bile ürküyordum.
Işısın diye tenimdeki can,
Seni kuşandım, seni kuşandım, seni kuşandım...