Kardeş senin dediklerin orada
Seni anlatan bu toprak değil
Bir ağaç olamazsın sen burada
Bir kuş hiç olamazsın
Bir hiçsin sen burada
Git hadi git
Mesafeleri kadar o kadarda uzak değil.

Uzak değil kara toprak, kök uzak değil
Karışmış gündüz geceler burada
Burada mevsimler senin değil
Nasıl yaşadın bunca yıl olmayanda
Nasıl kaldın hayatta
Nasıl kıydın kendine
Git hadi git
Var olmak o kadarda uzak değil
Ki var olma çabasına 
Gece gündüz o kadar uzak değil,
Kişiliğin bitmez tükenmez değil.

Tohumun ışığı sevdiği gibi sev
Sev seni hatırlamasada sev
Sevmekten başka çaren yok
Yok başka sevilecek şey
Tatlı koku ve ışık taslakları ve derin mavi 
Gökyüzü ile sarar kalıcı bir sevinçle 
Bir gün onu üstünde gördüğün şu taşa bak
Biriken yenilgiler senin degil.

Gün doğusu dağ boyu yükselmiş
Uyanmışlar bir, bir, varlığına
Nice dillerde söylenmiş günaydın
Nice diller ve uluslar 
Nice ellerde kavramış toprağı
Kavak uykularından uyanmış
Niceler.

Ve barındığın o barındığın
Kırlardaki evcikler, köycükler,
Öyküsel yollar uzanır, ulaşır, 
Sonsuz zamanlardan bir ışık taşır.
Nasıl olur kalmasın bir iz avcumuzda?
Nasıl yok olur her şey büsbütün silinerek?
Demek vefasız zaman, o demleri bir daha
Geri getirecek, sevdirecek yeniden,yeniden.

Kardeş senin dediklerin tek başına 
Yeniden ev köy olacak değil
Ama koklayacak, ama huzur bulacaksın
Yükselmiş bir dağın eteğinde
Ve göreceksin yaşamın hürlüğünü
Tek başına
Yeniden sen olacaksın kardeş...




Mustafa Yaman

18 mayıs 2020