Vakit seher vakti, demini daha yeni almış.

Seyret; doğudan kızıl kızıl toprağa dökülür.
Dünya kulplu bardak, kulun dudak payında kalmış.
Gün tutanda, yudum yudum kör boğaza dökülür.

Vakit hâlâ seher, gece kalkmaz günse uyanmaz.
Bekle, bir arpa boyu ilerlemeden sökülür.
Döndü bir arpacı kumrusuna, düşünür duymaz.
Gün uçmayı öğrenende, kulaç kulaç sökülür.

Haykırdı dağlara, yol açın vakit yine seher!
Heyhat; gün görmeden dizlerinin bağı çözülür.
Feryat figanlar, bölük bötük uykular ve düşler...
Gün aşkı yaşayanda, kördüğüm diller çözülür.

Mesut Tütüncüler
DENİZLİ 03.12.2019