SABAHIN İLK SAHİPLERİ

 

Sen daha sıcacık yatağındayken

Süpürürler sokaktan

Gecenin günahlarını

Kapı dışarı ederler

Kiri tozu karanlığı

Sabahın ilk sahipleri!

Ana sıcaklığındaki çay

Baba simitle verip el ele

Giderir ruh üşümelerini

Kucaklar yüreklerini

Bir parça da olsa

Kimse bilmez düşünmez

Nicedir halleri...

Sabahın ilk sahipleridir onlar

Dikili bir ağaçları yoktur ama...