RESMİNLE KONUŞURUM


Çaresizliğin çöken hüznünde
Sırtımda sensizliğin yükü
Dindir gözyaşlarımı gitme
Nedense üstüme üstüme geliyor geceler
Delice sevmek isterken
Kalbim üşüyor yokluğunda
Benden uzak ayrı yerde atıyor

Yüreksizlik ediyor imkansızlığım
Sana okumak için şiirler yazıyorum
İçimi dökmek satırlara
Seni sevdiğimi sakladım kelimelerin arasına
Ağır ağır;
Mum ışığında yanar acılarım
Üşüdüğüm gecelerde sarılırım
Sarılırım yorganıma, yastığa sen diye
Koynunda uyuduğumu sanırım
Nasip olmadı bir gece kollarında uyumak
Sığdıramadın ömrümü bir geceye
Acılarımı örtmek için
Yalnızlaşıyorum

Kokun sinmiş odaya
Fırtınalar koparır yüreğimde özlemin
Gecenin mehtabında
Dilek yazdım yıldızların üzerine
İliştirdim saçlarına

Öyle yorgunumki
Müsade ette dinlensin şurda yüreğim
Yetmezmi benden aldıkların
Yemin billahlar olsun
Tövbe ettim aşklara
Koştuk imkansızlıkların peşinden
Nedense hep yanlışa denk geldik
Tükenirim günden güne
Alıştığım yalnızlığımda
Resminle konuşurum.
Mehmet Can Çanakkale