Ne zaman canım sıkılsa
Zihnimi ikiye bölerim
Sıradışı bir uyanış başlar
Ayrışıp birleşen düşüncelerde
Gidip gelirim

Kapılardan kovulmuş gibi
Kaçıyorum bensizliğime
Toprağın bilinmez sırrını arıyorum
Güneşi göksüme basıp söndürüyorum
Bilmekle bilmemek arasında
Mahşerin provasını yaşıyorum

Beynimin yarısı çığlık
Diğer yarısı zıtlık
Varlığım zindan mı özgürlükmü
Aramak bir yol sonu bir dağ mı
Gitmek bir sonun başlangıcımı
Gelmekten kim vazgeçmiş
Kirmanın devamsızlık defterinde
Yanlız mecburlar mı kaydedilmiş
Açmamış goncalar yok
Acılı sonlar yok

Ey tutsaklığın sesi
Işığa doğru bir tünel aç
Siyahtan öte bir renk bul
Yada benden uzak dur