İstanbul şehrindeyim
92 ci skakak sonuncu kapı
İki katlı eski bir yapı
Benim kadar eski
Benim kadar isteksiz bakar penceresi.

Birisi olsun isterdim
Gördüğümü görsün
Anlasın gecelerin yanlızlığını
Benim kadar kapılsın hadiselere

O kadar siliktir ki hatıralar
Gözyaşı dökmez bilirdim taşlar
Geçmişın yollarında yürümek
Benden öncekiler" hatta sonrakiler,
Geçip gitmişler birer birer.

Adı ne olursa olsun
Kimi gitmek der, kimi unutmak
Bazen üşümek dev ormanlar içinde
Bazen yanmak bir çölde.

Her acıdan düşündüm
Nerede bahar gelmiştir
Arzu dolu körpe ekinlerin
Elbruz'un doruğundaki kara hasretlerin
Güçlü bir aydınlık ve zindelik bağlarına
Yeniden doğuşun şevkatini
Işiyacak parlayacak yeniden
Gözlerimin karanlık holleri
Düşündükçe duyuyorum akıbetleri
Sonun başlangıcı
Evet başlangıcın sonuna
Rüzgar bizi alıp götürecek
Orada eskiyecek sonsuza
Dışarda kalacak ellerimiz orada.....

Mustafa Yaman
11 ocak 2020