ÖLMEK KURTULUŞ OLUR


Yağmurlarla yeşeriyor mevsimler
Yas tutar gözyaşlarım nedense
Çalar gecelerimi
Hıçkıra hıçkıra geçen zamanda
Kimsesiz bir çoçuk ağlıyor
Küsmüş suskunluklarına
Izdırabım ah eder

Beceremedi isyan etmeden
Öğrenemedi bakmasını utangaç gözlerin
Ödedim içimdeki hasretin bedelini
Kaç kere kayboldum
Darağacı karanlığımda
Son arzum kalır idam sehbasında
Yanaklarımdan yuvarlanır gözyaşlarim
Yıldızlara bakarak
Kara gecelerde seni düşünürüm

Ah be gönlüm neylersin
Çaresiz
Gözlerimde kaldı göz izin
Ayaklarımı sürüyerek çıktım
Faili belli bu sevdanın eşiğinden
Yığın yığın rüzgar eser gönlümde
Senden kalan hatıraları götürür uzaklara
Senin yokluğunda
Geceler uzar gözlerimde
Emanet bıraktığın karanlığında
Kapayıp gözlerimi
Belki ölmek kurtuluş olur.
Mehmet Can 03 02 2021 Çanakkale