NUTKUM TUTULUR

Hayatın zorlu yollarında

Hasret acıları yaktı

Yokluğunda yalnız kalan yüreğimi

Yoruldu dilime dolanan

Belkilerime yoldaş duygu yüklü sorular

Çektiğim kadim keşke hüzünlerine dair

Her ikindi vakti gün ezilirken

Ezelden ebede ufuk çizgisinde

Terk edişte günü tüm isteksizliğiyle güneş

Ve akşam inerken üstümüze yavaş, yavaş

Ufkun gözleri kızarır

Her gün başlangıçtan bitime

Aynı seramoni

Yaratılıştan beri aynen tekrarlanır    

Sözler susar yalnızlığa

Nutkum tutulur

Aşk dönünce hayranlığa

Yürek varlığa ölür

Tüm acılar unutulur

Geçerim dünyadan bir an mesafesindeki hiçliğe

Her akşam ben ölürüm

Gün ölür güneşin terk edişiyle

Karanlığa gömülürüm

Hayaller hayat bulur gönlümde

Şekil ve suret giydiririm

Dünyayı seyrederim kimseye görünmeden

Samanyolundan geleceğe yürürüm

Dünü öykünmeden

Kutup yıldızında biraz üşürüm

Her akşam balkonda bana göz kırpan yıldıza

Hani o çok parlak olana

Sonsuzluğun yolunu sorar

Ulaşıp ruhumu teslim ederim

          02-02-2013

Şair, Burhan AKSU