Kendi doğrumda kaybolmuşum
Korkuyorum, bir sonraki andan
İki an arasında gidip gelmekteyim
Sular donuyor hislerimin üstünde
Heves bırakmadı hiç gönlümde.

Akşamın kurşuni şafaklarında
İçgüdüsel çatlaklar ve mecal gölgeler
Yordu beni bitik hayeller
Bakışlarımı düşünce gurüb buharına
Düşüyorum yılların ardına bıraktığım acılarıma.

Kendimi, kendime sorar olmuşum
Bitmiyor ruhumda haykırışlarım
Faydasız kalıyor yalvarışlarım
Gün ola, şans döne, umut yetişe,
Bilmiyorum tövbeden başka bir yol
Nereye sinelim bilmem ki nereye
Sükün mu, sabır mı, hangisine
Kapat ağzını ağlayıp inlemesin yine...