Mevsimsiz

Yüzün bahar gibiydi sevgilim,

Yüzünü görmeyeli uzun zaman oldu.

Baharsız kaldım,

Baharsız bıraktın beni.

Bu kısacık ömrüme tekrar bahar gelir mi?

Sesin yaz sıcaklığı gibiydi, yazdı.

Sesini işitmeyeli bu kulaklar uzun zaman oldu. 

Ömrümden yaz gitti. 

Tenimi yakar mı tekrar sesin?

Gözlerin kıştı hep buğulu, 

En sevdiğim mevsimdi, kış.

Kışsız kaldım. 

Titretir mi beni tekrar, gözlerin?

Bir bilinmezlik kasırgasına yakalanmış gibiyim. 

Durmak nedir bilmeyen.

Emin olduğum tek hakikat şu ki;

Bu beden bu ruh artık mevsimsiz... 

                                                           B. KAYA