KULU YARALAR
Cahilin ettiği pervasız sözler
Deler bir ok gibi solu yaralar
Kem nazar eyleyip hor bakan gözler
Marazı dert saçar kulu yaralar
Gizli yanan içe akıtır yaşı
Yüce olan dağın karlanır başı
Meyveli ağaca atanlar taşı
Hem meyveyi hemde dalı yaralar
Varlık aynasında bire bakmayan
Karışıp vahdeti bahre akmayan
Enanetin putlarını yıkmayan
Haşince bastığı yolu yaralar
Eleste verdiğ sözü unutan
Nefsini bırakıp gayrıya çatan
Sivri diken gibi sineye batan
Kelamı heceyi dili yaralar
Gönül aynasının pasın silmeyen
Haramı helâli hak'kı bilmayen
Verdiği kararda adil olmayan
Dili bülbül olsa gülü yaralar
El gördülük çokça amel edenler
Bozuk niyet çürük temel edenler
Dünya için uzun emel güdenler
Ebedi kalacak ili yaralar
Masivaya yatkın kulun yapısı
Son nefese kadar açık kapısı
Burda almadıysa cennet tapusu
Düştüğü perişan hali yaralar
Kefeni tabutu salı yaralar
Emeğine yüreğine sağlık Hatice abla güzel bir şiir okudum tebrikler hayırlı akşamlar diliyorum hocam