Aşka ferman yazılır kirpiklerin ucunda
Kalbim ürkek kuş gibi çırpınır avucunda
Gizlesen de yürekte hal dilinin ucunda
Ellerine verilmiş hayat sunan pınarım
Garip bir çalı kuşu dalına konmak ister
Aç gönül kapıların muhibbine yer göster
Hicranda koyma cânı olmasın sensiz heder
Yoksa bu âteş ile ile-l ebet yanarım
Gönlüme tulu eden dolun ayı beklerim
Aşkın dar yollarında sürünür emekleim
Bir vuslat arzusunun sancısını çekerim
Garip bir divaneyim şem'e pervan dönerim
Sır köşkünün içinde can canâla söyleşir
Ayakta pırangalar ruh kafeste eyleşir
Gül'i buyun nağmesi bülbül ile şenleşir
Yaren meclislerinde ab'ı ahmar sunarım
Zindan olan dünyama Yusuf'u Kenan olan
İnsanlık kör kuyuda aşksız köreldi vicdan
Çülüme vaha sevdan can buldu senle canan
Selsebil sunar elin ne doyar ne ne kanarım...