Ezberimde hiç şiir yoktur benim...
Aslında okumayı da iyi bilmem.
Çat çut kendi kendime öğrenmişim okumayı yazmayı
Zamanını da bilmem...
Annem de zaman nedir bilmezdi
Altı çocuğun içinden hangisini ne zaman doğurduğunu da bilmezdi
Okumayı da bilmezdi
Bilseydi belki okul yolunu gönderirdi hiç düşünmezdi...
Babam da cahilin tekiydi
O da bilmezdi okumayı
Ama çok güzel ekmek alırdı be
Öyle güzel kokardı ki aldığı ekmekler
Siz hiç alınteri kokan ekmek yediniz mi?
Bir gün çalıştığı iş yerine telefon açtım babamın
- Mehmet beyle görüşebilir miyim?
Telefonun ucundaki ses:
-Burda bir Mehmet var ama bey değil!.
...
Benim babam beydi be
Hem de çok kral adamdı.
Kraldan daha kraldı.
Deri tabaklardı babam Kazlıçeşmede
Kimine göre pis
Kimine göre is
Bana göre mis kokardı elleri
Hangi kral sabahın köründe yollara düşerdi
Benim babam düşerdi iş'te
Başı dönerdi
Hastalıkları vardı
Dayanılmazdı ama o dayanırdı.
Sabrederdi.
Siz hiç sabırlı kral gördünüz mü?
Benim babam kraldan daha kraldı be.
O benim babamdı. ..
İnanılmaz duygulandım.
Bir kere daha tebrik ediyorum.
Babaların hakkı ödenir mi hiç?
Kutluyorum gün güzelliğini.
Sevgilerimle Hülya Hanım
Gerçek mi, kurgu mu bilemiyorum ama emekçi bir babanın o dik duruşunu ve evladının onunla gurur duyuşunu harika tasvir etmiş kaleminiz..
Günü ziyadesiyle hak eden şiirinizi gönülden kutluyorum şairem. Sevgiyle...
Emeğine yüreğine sağlık Hülya hanım tebrikler hayırlı akşamlar diliyorum efendim