Cihan değişir de sen değişmezsin

Dikene sarılır Gül'den korkarsın

Toz bulaşır diye yola düşmezsin

Yolcu gibi durur yoldan korkarsın.


Ezberin eşiği bağlamış seni

Eskiden eskisin nerende yeni

Daha bir kerecik duymadın beni

Ne diye esmeyen yelden korkarsın.


Bulanık nehrinde vehmin çağlıyor

Öfken kor misali ciğer dağlıyor

Gözlerin yalancı için ağlıyor

itiraf edecek dilden korkârsin.


Aynada herkesi kendin sanırsın

Doluya gözün kör boşu tanırsın

Hem şüpheye düşer hem inanırsın

Zehiri yeğleyip baldan korkarsın.


Dervişlik davası sevdasız olmaz

Pınara varmadan testiler dolmaz

Bu gidişle kimse selamın almaz

Cümle yaratılmış kuldan korkarsın.


H.Aynaci