KEŞ OLDU GİTTİ 

Bırakmaz peşimi çile dert benim

Şu nefsim kendine baş oldu gitti

Kurtulamam tutsak ruhum, bedenim

Arzularım nefse tuş oldu gitti


Kapıldım giderim boş bir hevese

Şu dünya denilen süslü kafese

Güvenme aldığın anlık nefese

Senden öncekiler boş oldu gitti


Yazım kışa döndü baharım güze

Yaş geçtikçe indi ağrılar dize

Her çıkardığımda tekeri düze

Gittiğim tüm yollar şoş oldu gitti


Nefesi'yim her kim iman etmedi

Kibrinden secdeye başı gitmedi

İbret al, Karun'a servet yetmedi

Firavun'la Nemrut keş oldu gitti. 

          

             Nefesi (Orhan ÖZER)