KAŞIYOR EMMİ


Yağmur yağdı nem bağladı çoraklar,

Yeşermeye meyillerdi varaklar,

Ustabaşı oldu soysuz çıraklar,

Haddi hududunu aşıyor emmi.


Terazi başında tutup kefeyi,

Haznesine doldurarak  cifeyi,

Hamal gibi umuzlayıp küfeyi,

Sırtında kul hakkı taşıyor emmi.


Olmadığı halde mümin görünen,

Beytullah'a yüz gözünü sürünen,

Müslümanlık libasına bürünen,

Düz yolda rotayı şaşıyor emmi.


Gariban yoksulluk harcı kararken,

Çöplüklerde küflü ekmek ararken,

Yüzüm gülsün diye hayal kurarken,

Kendisi bey gibi yaşıyor emmi.


İsmet Murat yanar iken haline,

Yalakalar kanıp tatlı diline,

Kaşağıyı bağlayarak eline,

Ağanın sırtını kaşıyor emmi.