KAR


Anlamadan gelip geçti
Hazan mevsimi sonbahar
Bürünür gökyüzü gri matemine
Yağar inceden ince düşer yıldız yıldiz
Rüzgarına kapılmış alelacele
Bazende sakin sakin telaşsız
İçinden geldiği gibi öylesine lapa lapa
Gözlerde;
Ağır ağır hüzün sağanağı
Yağdı yağacak

Karakışların yapraksız çiçekleri
Serpilir;
Kırmızı kiremitlerin üzerine
Urbalarım ince sırtım buz keser
Hohlayarak ısıtırım ellerimi
Tufan tufan kar dolar yoksulların hanesine
Çiğerlerimize işlemiş
Koynumuzda zemherinin ayazı
Acı poyraz uğultusunda
Ürkütür;
Islık çalan çıplak ağaç dalları
Buğulanan gözlerime
Buram buram kar düşer

Seyrederken pencerelerin ardından
Yiyecek bulma telaşı serçelerin
Motif motif desen desen
Karlar üzerinde ayak izleri
Uykuya dalar kuytularda güvercinler
Duvar dipleri kar yığını
Savrulur yalnızlığına
Bacalardan yükselen dumanlar
Rüzgarın ardına takılıp kaybolup gider
Buz sarkıtları evlerin saçaklarında
Düşer solgun bahçelere
Gelin eder telli duvaklı
Kar;
Boş yuvalarının içini dondurur

Düşer gecenin bağrından
Doldurur kimsesiz, ıssız sokakları
Sokak lambası ışığında
Seyredersin kar yağışını
Yanan bir sobanın sıcaklığında
Mutluluk olsa gerek
Kaynayan çaydanlığın sesi
M.Can 28 01 2021 Çanakkale