ey şaşkın kalk 
kalk ve bak şu pencereden
azmine ne oldu
tepki ver hayata, yürekli ol
bir şans daha ver kendine

eskiden bir adın vardı
ümidin, feryadın vardı
de bana ne kaldı

bekleme ses mes
kendi derdinde herkes
kalkıp giyinmek gerek
gitmek o kadar uzak değil

düşlediğin o yerde
bir bak kim kalmış
aykaçın sesinde
uzayıp gitmiş çoğu öyküsünde

yaşamak arzu dolu
rebap nağmesinde
şu kalan kıt ömrde
kendini mahvetme