KALIR

Okadar kirlettik ki bizler koca dünyayı,

Günlerce yağmur yağsa ardından tozu kalır.

Hata, Günah, isyanla zedeledik imanı,

Zemzem döküp yıkansa kalplerde izi kalır.


Arsızlığı bedene altın libas eyledik,

Zengine izzet ikram, garibi zem eyledik,

Nice masum Gönül’ü yıktık viran eyledik,

Dönüp özür dilesek sinede sızı kalır.


Zalimden kambur aldık mazlumlara yükledik,

Ehli namus insanı yerlerde sürükledik,

Haksızlık ateşini fitneyle körükledik,

Su döküp Söndürsek’te ocakta köz’ü kalır.


Medrese mektep açsak eğitsek insanları,

Kurtarmaya çalışsak masumane canları,

Vaaz vermek üzere çağırsak imamları,

Üstünde sarık cübbe, İçinde yoz’u kalır.


Yaşlılık zamanına biraz servet bıraksan,

Servetin tükendi mi dönüp arkana baksan,

Muhtaç olup evlattan medet ummaya kalksan,

Evladın koyar Kaçar Abuğun kazı kalır.


İsmet murat sakın ha eyleme acı kelam,

Ne soysuza bel bağla, ne arsıza ver selam,

İnsanlar unutsa da asla unutmaz kalem,

Hafızan silinse de defterde yazı kalır.