güvendiğim dağlara kar bile yağmadı
ama ben hala bekliyorum
anotomik yapısı bozulmuş gibi
bir umut daha var saklıyorum

olsun onada razıyım çok geç değil
en azından yazıyorum tırışka da olsa
algoritmik olarak oluşturulan volver 
pek enteresa etmiyor artık
sonuçta kayda değer ne varsa varnik

varlığına yaslandığım bu dağ kuş bakışı
sınır tanımaz istediklerle boğuşuyorum
payıma düşmeyen ne varsa alın gidin
zaten zom olmuşum 
kendimi kendimde kaybetmişim

huzursuzlaşıyor dilimde sözcükler
köşebaşlarını tutmuş dilenciler gibi
kılıktan kılığa giriyorum
gerçi her zaman bir çıkar yol bulunurmuş 
bölünmüş yolları saymasak

kasnağını yuvarladığım dünyada
güneş yine doğarmış 
doğsa ne olur süratla yaşlanıyoruz
ama hala yarın var tutunabilirsem
hala umut var bulabilirsem