İNSANOĞLU


İnsan denilen mahlûk her bulduğunu yer
İsterse kendi alsın istersen sen götür ver


Helal haram dinlemez indirir midesine
Kestirdi mi gözüne yapışır ensesine


Çünkü nefsi emmare, bir türlü bilmez doymak
Hiç âdeti değildir alıp yerine koymak


Kaşık kepçe yetmiyor kazan ile aşırır
Nasıl övüneyim der arkasından şaşırır


Nasıl olsa helaldir diyerekten avunur
Yalandan yemin eder kendisini savunur


Bilmezki nasıl bilsin işin gerçek yüzünü
Bilse idi haramdan sakınırdı özünü


Anne baba anlatmaz okullar daha beter
Kendisi zaten demez yaptığım zulüm yeter


Hal böyle olunca da ahlaksızlık kol gezer
Hem cezadan sakınır hemde mazlumu ezer


Sinemada seyreder edepsizlik filmini
Büyüdükçe öğrenir deyyusluk ilimini


Sonra bir bakmışsın ki olmuş bir yan kesici
Ya eter koklayıcı ya da içki içici


Hele birde odlumu eroine müptela
Artık soka bilirsen sok onu doğru yola


Ne dur duraktan anlar, nede edep hayâdan
Ne namusunu korur, ne kaçınır boyadan


Tamamen hayvanlaşır anlamaz merhametten
Alamaz nasibini ne farz nede sünnetten


Sorarsan sebebini olmuş nefsine köle
O yüzden de düşünür daima düzen hile


Hilekâr olanında kalbinden fitne çıkmaz
Hayır, yapmaya kalksa engel olur bırakmaz


Haramla beslenenin güvenilmez sözüne
Gel bir kere tövbe et bürünerek özüne


İsmet söyler utanmaz insan, hiç durmadan yer
Bir gün onuda yutar üstünde gezdiği yer