İnsanlık mı öldü ben mi yanıldım?
O eski dostluklar görünmez oldu 
Geçen günleri bir hayale daldım 
Şimdiler kıymeti bilinmez oldu.

İnsanlar kendine bir duvar örmüş
Kaybolmuş dostluklar insanlık ölmüş
Onlarca musibet felaket görmüş 
Yaşanandan ibret alınmaz oldu.

Ateşin külüyle közü bir değil 
Yolların yokuşu düzü bir değil 
Kimsenin işiyle sözü bir değil 
İnsanlara güven duyulmaz oldu.

Gönüllerde halis niyet kayboldu
Samimiyet denen haslet yok oldu 
Masivaya daldık hayat felç oldu 
Dostların hatırı sorulmaz oldu

Temiz duygulara haset karıştı
İnsanın hasını bulmak zorlaştı
Herkes kendince bir yola kalkıştı 
Eşe dosta gidip gelinmez oldu.