Zaman pırıltılarını aldı gitti
Geriye dönmeyecek hiçbir zaman
Kalkıp haykırdım dedi ki bitti
Dalarak baktım bir süre ardından
Koskoca bir hiçti bana kalan.

Öylece o günler geçip gitti
Ömrün sırlarını keşfetmeden
Fısıltılı sözlerdi aklımda kalan
Doldu gözlerim akıp gitti
Bekledim mucize bir ses tahtalardan.

Biliyorum gözetler mabedimi
Usul, usul kendine çekmekte beni
Değil mi ki benden aldığı ahımdır
Yüzleşme zamanı yakındır
Belki bir kıpırtı kopacak havadan
Dalıp seyredeceğim ardından.

Bezgince düşerken gecenin ortasına
Ne için susmalıyım kutsallığına
Bilirim ki göz koydu zayıflığıma
Bakıp kalacak değilim ardından
Öyle ki topraktan daha ağır zaman
Yeniden yeşermeyecek yarım kalan.

Ola ki.. o dipsiz karanlıkta
Sonsuz seherine karışan ses dalgalarım
Çırpınacak olsada korkmuyorum
Nerden nereye ulaşılır bilmiyorum
Bir el uzanırmı güçsüzlüğümün çukurundan
O fısıltı diyecek ki hiç bir zaman...