HAYATA DOĞUŞ

Harflerin firarını izliyorum

Yüreğimden taşarak

Kalemin ucundan

Teker teker dökülüyorlar

Satırlarda el ele

Hasret kokan aşk sözlerine dönüyorlar

Gözlerimin şahitliğinde

Kalbimin atışlarına düştü

Karanlığın soğuk ve sessiz ihaneti

Hüzünlü yanımı teselliye yetmiyor

Yüreğimden süzülüp gelen

Duygularımı ifade eden sözler

Ne ölmeyi tam becerebiliyorum

Ne de tüm anlamlarını idrak edip sevmeyi

Heves bu gidip geliyor

Kılavuzu malum nefsin emrinde

Dünyada mutluluğu yaşayamadık

Cennetin yolunu arıyoruz nefsimizin cehaletiyle

Karanlık sokaklarda el yordamıyla

Hep ıslak kaldı gözlerimiz

Amaçsız geçici heveslerin peşinde

Kırdılar kalbimizi

Yıkıldı hayallerimiz kumdan kaleler gibi

Metruk ve virane gönüllerde

Hazinelerin saklandığını akıl edemedik

Uzaklarda ve dışımızda aradık beyhude

İçimize bakmayı unutarak yorulduk

Hayat doğarken nefsimizin gözlerinden

Her sabah

Hayata doğuyormuş meğer gözlerimiz

Güneşin renklerinden

Her gece tekrar ölene kadar…

          23-04-2012

Şair, Burhan AKSU