Gurbet türküsü
Ben bir köylü çocuğuydum,
Kim gurbete attı beni?
Birkaç yalan söze uydum,
Vatanımdan etti beni.
Göçüp geldim, bir şehire,
Köyüm nere, bura nere,
Düştüm bir kez bu nehire,
İnsafsızca yuttu beni.
Uzak kaldım memlekete,
Can dayanmaz bu hasrete,
Üç kuruşluk menfaate,
Sevdiklerim sattı beni.
Altın derler burada taş,
Hayat sanki bitmez savaş,
Bilmediğim üç arkadaş,
Berduşlara kattı beni.
Unutmuşum tüm mazimi,
Bulan var mı hiç izimi,
Yaş bürüdü, bak gözümü,
Bir ağlamak tuttu beni.
1994
Biter diye boşuna hayaller kurma..
Bu öyle birdünya ki indikçe derine katre katre biter gidersin.
Kahrı şiirlere,mısralara hecelere yüklersin tıpkı benim gibi.
Bir sazım,bir ahım,bir de bu zalım gurbetten kalan acı hicranım var...
Ziyan olan hayatlar,vesselam zevkle okunan ritmi yerinde bir ahval niyaz eder gibiydi.
Kalk gidelim gönül bu kadar Fasıl'a yeter ...!!
Ellerine sağlık değerli kalem dostu.Sevgi,selam,dua ile
Tebrik ediyor şiirli geceler diliyorum
Saymakla bitmez ki başıma gelen
Benden beter olsun halime gülen.
Hiç kimse çıkmadı yaşımı silen
*** Hasret büyüdükçe keder artıyor
*** Ne bir metre nede kefe tartıyor
Emeğine yüreğine sağlık Özcan hocam tebrikler hayırlı günler diliyorum hocam