GÖZLERİMİ AĞLATTIM

Uyuyan kralların uykularını kaçırdım

Gözlerimde ışığın şimşekleri

Karanlığın ordularıyla savaştım

Höyüklere gömdüm sehivlerin kasvetini

Ömrüm efsane oldu kitaplarda

Kahramanı oldum yalnızlık tarihinin

Öğrendim ki velilik sırrı

Hayatı gönül süzgecinden geçirmekmiş

Fırtınalı havalarda sakin bir koy olmak

Aysız gecelere fener

Masumların, kimsesizlerin kalbini kazanmak

Öfkelendiğinde diline sahip olmak

Herkesi sevmekmiş sevilmeyi beklemeden

Hayatın zorluklarında tevekkül etmekmiş

Üzülüp etkilenmeden ne kadar zor olsa da

Affetmek en büyük yiğitlik dedim

Dostumun kocalığıyla acıları yendim

Korkmadan aştım dağ gibi korkuları

Himmetini yanıma alarak nusrete nail oldum

Şehirlerin karanlık sokaklarını

Gönül gözümün ışığıyla aydınlattım

Mutluluk renklerine boyadım hayatımı

Yüreğim kabardı Rabbimin ilhamı dokununca

Aldım kalemi elime

Duygularımın refakatinde

Kalbimi aşkla dağlattım

Kelimelerin ruhunu okşarken sevgimle

Sözlerimle gözlerimi ağlattım!

        16-05-2012

Şair, Burhan AKSU