GARİP BİR YOLCU GİBİ

 

Güneş bir sonbahara daha yine doğarken

Hayatın yorgunluğu insanı bezdiriyor

Çiçekler son deminde gözlerle buluşurken

Ağaç yapraklarını rüzgârlar gezdiriyor

                 

Vefasız şu dünyada garip bir yolcu gibi

İlkbaharı ve yazı gerimizde bıraktık

Kış için hazırlıyor tabiatı sahibi

Sonbaharın hüznüyle hasretimizi yaktık

                 

Hayatın ağırlığı sırtımda bocalarım

Ayaklarım yorulmuş bedeni taşımıyor

Dünya ile aramı açtılar acılarım

Gönlümün hayaline aklım ulaşamıyor

                 

Sokak aralarında gizleniyor anlamı

Karanlıkta yürürken yaptığım duaların

Yaşla mı karışmışlar bilmem yoksa kanla mı?

Mavi soğukluğunda şu kızıl şuaların

                 

Sessizliğim boşluğu üstlerine yıkıyor

Hayatımı yazdığım köhnemiş duvarların

Zamanların enkazı yüreğimi yakıyor

Yokluğunun altında kalıyorum varların

                 

                30-10-2010

                Şair, Burhan AKSU