Allah’ın en büyük ayeti insan

Yorulur mu hiç?

Aşkın peşinde koşmaktan

Bıkar mı hiç?

Yar ile sohbetten

Allah’ın aşkından yarattığı

Fani olan insana

Zatından üflediği ruhun

Dönmemesi mümkün mü geri?

İsteyerek veya mecburi

Zamanlı doğanlar

Zamansız hayatı terk ederlerken

Gözlerim kıyameti yaşıyor

Yok oluşların rüzgârında

Savrulan ayetlerin yazıldığı sayfalar

Dipsiz koylarında kayboluyor sonsuzluğun

Bembeyaz sayfalara yazılı iken

Çamurların içine düşmekten

Karanlık ellerin dokunmalarından

Kirlenmiş saflığım ve günâhsızlığım

Kendimi yasaklarla halvette

Suçlu ilan etmişim

Faili ben olmuşum

Mahkumiyetime ve cezama sebep

Gözyaşlarımla silmeye çalışıyorum

Geceleri herkesten saklanarak

Hayat kitabımın sayfalarındaki hataları

Yüzümü gizleyip karanlığa

Feryadım sana ey sevgili!

İsyanım nefsime

Dualarımı kabul et

Yüreğimde aklandığımı sen bil

Yeter ki affet!

Sürgün geldiğim dünya arzında

Gurbet ruhumun mabedi oldu

Kalbim hasret rüzgârlarıyla savruldu

Aşkı aramaktan nefesi kesildi bedenimin

Çatladı taşlar yetmedi sabır

Yürek kanadı damarlarında tenimin

Toprak büyük bir iştahla beklemekte

Geri alabilmek için

Verdiklerini koca bir ömür!

Belki bir gül filizlenecek

Belki bir fidan toprağımdan

Kim bilir!

Sala ile ezan arasındaki

Bu kısacık hayat filminde

Âşık olup ölmekten başka

Elden ne gelir!

         28-03-2012

Şair, Burhan AKSU