Ekin tenimi toprağa
Çürüttü beni bu dünya
Bırakın artık öleyim
Ekin tenimi toprağa
İlkbaharda dirileyim
Çalışarak kazandığım
Her şeyi terk ediyorum
Heva-i nefsle kandığım
Hatamı fark ediyorum
Yıllarca amaçsız döndüm
Vefasız hayat çarkında
Rüzgârda mum gibi söndüm
Son anda oldum farkında
Sessiz sesimi dinledim
Gönül kulaklarım ile
İdrak ederek inledim
Yaptıklarım geldi dile
Mutlu olmak için sevdim
Gülşenimde güller açtı
Dünyayı başımdan savdım
Gece uykularım kaçtı
Zaman hayatımı çaldı
Boşa çıktı bütün zanlar
Hayallerim miras kaldı
Belki çocuklarım anlar
Ölenleri gördüm bir bir
Haliniz ne diye sordum
Düşlerimi edip tabir
Umut ile hayra yordum
Örtün üstümü toprakla
Üşümesin naçiz tenim
Süsleyin çiçek yaprakla
Rahat uyusun bedenim
04-11-2009
Şair, Burhan AKSU