Ekin tenimi toprağa

 

Çürüttü beni bu dünya

Bırakın artık öleyim

Ekin tenimi toprağa

İlkbaharda dirileyim

 

Çalışarak kazandığım

Her şeyi terk ediyorum

Heva-i nefsle kandığım

Hatamı fark ediyorum

 

Yıllarca amaçsız döndüm

Vefasız hayat çarkında

Rüzgârda mum gibi söndüm

Son anda oldum farkında

 

Sessiz sesimi dinledim

Gönül kulaklarım ile

İdrak ederek inledim

Yaptıklarım geldi dile

 

Mutlu olmak için sevdim

Gülşenimde güller açtı

Dünyayı başımdan savdım

Gece uykularım kaçtı

 

Zaman hayatımı çaldı

Boşa çıktı bütün zanlar

Hayallerim miras kaldı

Belki çocuklarım anlar

 

Ölenleri gördüm bir bir

Haliniz ne diye sordum

Düşlerimi edip tabir

Umut ile hayra yordum

 

Örtün üstümü toprakla

Üşümesin naçiz tenim

Süsleyin çiçek yaprakla

Rahat uyusun bedenim

 

       04-11-2009

Şair, Burhan AKSU