eski sokakta metruk bir evde
ah ederek düşünürüm şimdilerde
daha ne kadar susabilir insan
daha ne kadar bakabilir geçenlere

ah bir değiştirsem yazgımı
perdeleri indirsem çiçekleri sulasam
ne değişir huzurluyum diyebilsem
yeniden karışsam kalabalıklara
ama bilmiyorum ne istediğimi
ah ne aradığımı bir bulabilsem

çözebilsem mutluluğun şifrelerini
dağıtsam sokaktan geçenlere
somurtmadan gülerek geçseler
çağırabilsem iyilik perilerini 
yok etsem yokluğun sitemlerini
ah bir asabilsem yükseğe uçurtmaları
dokunarak yok etsem muammaları

cömertce lezzet taneciklerini sunsam
suskunlarla mucizeleri konuşsam
Başka bir takvim, başka bir saat te
dileklerin oluştuğunu duyursam