kareli defter istemez
gidenlerin ardından hesap yapmak
veya kırmızı kalem gerekmez
hüzünlerin vurgusuna
kurşundan sözler yeter
içinin durup durup burkulmasına

oyunların içinden geçip
akşam olmuş anne
evimize gidelim demek kadar
basit olsa keşke
kalkıp gitmek kendinden ara sıra
kandırmak ellerini umutla
umut pamuktan şeker

bahardan içeri zerdali dolacak illa
ki sesimiz zerdali bahçesiydi eskiden
bir de her mahallenin
sarhoş amcası olacak balkonda
gece gündüz topa tüfeğe karışan
yer gök oyuncaktı o zaman
teyyare gürültüsüydü kalbim
yüzümde beyaz çizgiler yüzdüren
her sabah

yılmadan aklından geçeni söylemek
çocukluk değilmiş meğer
şimdi söylen kendine kolaysa aynada
aç pencereyi yılların ardından

zaman ayarlı vedaları
patlatıyor güneş bak
gam süsü ağaçlar yolların azığı
ya bağlar bahçeler ne der
ya Râb
geç olmadan
insanın ruhuna da üfle taç utangaçlığı
değmesin şimdi kolaysa birbirine
sevinçle keder


5 Temmuz 2019