Gelmiş seksen yaşına kulağını çırpışlar.
Ben de çok insan gibi bekarım diyor dedem.
Anlayan yok ki beni boşa geçiyor kışlar.
Evlenmezsem dünyayı yakarım diyor dedem.

Evlilik programı gelince hiç kaçırmaz.
Konuşmayı yasaklar sinek dahi uçurmaz.
Ses çıkarıyor diye çayımızı içirmez.
Beğendiğim bayanla çıkarım diyor dedem.

Beni dinç tutar diye yutar her an mesiri.
Olamam bundan sonra yalnızlığın esiri.
Kusursuz insan olmaz herkesin var kusuru.
Ne yapayım ben de az sakarım diyor dedem.

Nice savaşlar gördüm Gazi Ahmet’tir adım.
Bakmayın bu halime yerinde etim, budum.
Baklavada ve balda bulunmaz benim tadım.
Dört yüzlere çıkıyor şekerim diyor dedem.

Bitsin artık bekarlık tabuları yıkarım.
Aşktan söz edilmezse kulağımı tıkarım.
Deneyerek en güzel parfümleri sıkarım.
Hep miski amber gibi kokarım diyor dedem.

Bin yıl hatır var diye hep kahvedir içtiği.
Onca er arasından ben olursam seçtiği.
Her nereye giderse yürüyerek geçtiği,
Yollarına gülleri dökerim diyor dedem.

Ben sevda istiyorum kimseye yok zararım.
Şu kalan hayatımda mutluluğu ararım.
Bir kadın gönül verse çok borca da girerim.
Pırlantadan gerdanlık takarım diyor dedem.

Hani ninen vardı ya, aramızı yaparsan.
Bana yazık edersin isteğimi tepersen.
Gönlümüzü kazanıp duamızı kaparsan.
Ömrünce gözüm gibi bakarım diyor dedem.