Card image cap
Büyükçekmecede gün batimi

Aylardan bir şubat günüydü

Akşamın kızıllığında

Gökyüzünü kor ateşler

Sarmıştı sanki

Güneş ufuktan batmak üzere,

Hava kararmakta

Ben’se sahilde sensiz

Yürüyordum kordonda

*

Etrafıma bakınıyorum

Belki seni görürüm diye

Hava’da hafif bir esinti 

Yüzüme,yüzüme vuruyor.

*

Soğuk esintili bir yelken gibi

Koca deryayı dalgalandırıyor

Köpüklü dalgaları kıyıya

Karaya itiyordu.

O dalgalar kıyılara vurdukça

Sanki benim yüreğimden

Kan damlıyordu ..

*

Büyükçekmece de böyle

Geçti bir akşam günbatımı

Daha böyle güneş havada

Diyor gibi batıyordu,

Bu akşam üzeri sessizce

*

Yürüyordum kordonda

Belki sen’de gelirsin diye

Bakınıyordum hangi yana dönsem

Kime alıcı gözle baksam

*

Herkes sana benziyordu

Uzaktan işte o zaman

Yüreğimi bir heyecan sarıyor

İçimden diyordum

İşte benim sevdiğim geliyor.

Ben bende değilim

Elim ayağım

Bir birine dolanıyordu

*

Uzaktan gelen sensin diye

Ama yaklaştıkça o sen 

Değildin işte o zaman

İçimi benim bir hüzün kaplıyor

*

Ey sevgili

Neden o sen değilsin neden ?

Benim şehrime gelmiyorsun

Sevgili bu Asi kız

Bir umut hep seni bekliyor

Sesin kulağımda dalga,dalga

Durmadan akşamın

Karanlığına vuruyor

*

Ah o dalgalar,dalgalar

Vurdukça sahile 

Benim yüreğim kan ağlıyor

Sevgili

*

Müzeyyen Yavuz