Yürekte ömürlük sevgi kalmadı
Boş verdim herşeyi bıraktım artık
Bir sevda uğruna ömrüm harcandı
Boş yere yanmayı bıraktım artık
Acımı bal ettim suyla yutgundum
Bakma güldüğüme sanma mutluydum
Kendi kendime çok acı dindirdim
Yaramı sarmayı bıraktım artık
Gün gün yokluğuna bende alıştım
Anılar yoldaşım gecem sırdaşım
Hayatın dikenli yolların aştım
İçimi dökmeyi bıraktım artık
Hayatım değişti senle birlikte
Sana yer kalmadı benim yürekte
Bir söz etmez bundan sonra dilimde
Hal hatır sormayı bıraktım artık
Karanlık geceler bana arkadaş
Yağmurla ıslandık biz yavaş yavaş
Dolandık yollarda hep sarmaş dolaş
Tütünü içkiyi bıraktım artık
Her gün elem keder çektiğim çile
Feryat eder bülbül ağlar hep güle
Sevdim seni zalim ben bile bile
Sana verdim CAN'ı bıraktım artık
Mehmet Can Çanakkale 14.10.2021
Çırpınıp duran yürek kafesinden ne hüzünler,
ne hasretler,ne düşler,eksik olmaz da,ah şu canı yakan hasret olmasa,
med cezirler usul,usul gönül sahillerini dövmese.
sevgilinin yokluğu belki öldürmez,yüzü güldürmez ama ah şu vefasızlıkları olmasa..
Sevdan yüreğinde bir yangın olsada dayanmak,alışmak,katlanmak sevene düşendir..
Hayat düz bir çizgi değil ömrümüzde Sevmek güya mutluluk için...
nasıl acıların içine atıldığımızı bilmeden...
Sevginin tılsımlı,miknatıslı gücü olmasa, içindeki hüzünlere kim dayanabilir ?...
Neden sevilenler nazlanır ve kaçar ?.
Neden sevenin yazgısı kara,bağrı yaradır ?
Sevdiği oralı olmasada o hala sevdiğine gitmeye çabalar.
Bu nasıl bir sevme,nasıl sevdadır bilinmez.
Hayat denen döngüde aynen böyledir.
Yıl yada yol acıtırken bağımlılık yapan bir döngüdür,
Yaşamın anahtarı ne yazık ki böyledir..
Bazen böyle zülfü yare dokunmak gerek..
Güzel şiirinizi ve yüreğinizi yürekten kutlarım..