BİR ZAMANLAR


Henüz büyümemiştik,dokuz, on yaşımızda,

Taş duvarla örülmüş,Toprak aşhanamızda

Tahta divan arkada, ocak yan başımızda

Bakır kazan, tencere, güğüm Sacımız vardı.


Aile kalabalık çevremizde güler yüz,

Mesuttuk bahtiyardık,konuşulmazdı kem söz,

Yabancılık çekmezdik,uğrardık gece gündüz,

Kıymet bilen komşular, hoca hacımız vardı.


Sırtımız da örs çekiç, omuzda dirgen yaba,

Ayranı doldururduk, kalaylı bakır kaba,

Biz arkada yürürken,en önde büyük baba,

Harmana uğurlayan ana, bacımız vardı.


İsmet Murat yok idi kamyonumuz, Tır'ımız,

Velakin sayılırdı günlerce hatırımız,

Kağnı arabasıyla,At, Eşek, Katır'ımız,

Çiçeklerden oluşan,başta tacımız vardı