Aluç, okcular, alibey, karataş
Akcaören dedik ya dur arkadaş
Şeyh Şakir Efendimiz mübarek zat
Huzura çıktığında yavaş yaklaş.
Gamlı baykuş ne getirdin acize
Engel çıkarma gidek köyümüze
Bıktık şehirden halimiz nicedir
Külfet oldu günler ne oldu bize.
Hangisini saysam dert olur şimdi
Gidenleri üzgün gelenler şendi
Herkez işinde gücünde mesutken
Bir zamanlar bahçe, bağı gülşendi.
Bu günlere insan nasıl alışır
Gökte bulut yerde ırmak karışır
Dağı devirirde altında kalır
İnsanoğlu hiç durmadan yarışır.
Çamların altında sessiz erenler
Sanki ordan bizim köyü seyreder
Mazisinde çok ulu atamız var
Çoluk çocuklarımız bilsin yeter...