Bilmez
Akşam karanlığı geceye döner
Hüzünler zirvede, dinmeyi bilmez
Cümle alem yatar, ışıklar söner
Gözlerim uykuya dalmayı bilmez
Beklerim sabahı, düşünce uçuk
Hayalen görünsen az biraz buçuk
Bilemem ruhum mu bedenden kaçık
Duygulu sözlerim durmayı bilmez
Yaktığım ateşte duman olsaydın
Çokmu istediğim kâlpte kalsaydın
Bağrımda açarak gülce solsaydın
Sevgiye hasretim sarmayı bilmez
Tek cümleyle yanar sevda ateşi
İki beden çoktur vuslatın eşi
Kumrular örnektir buna ötüşü
Yazgıyı sazlarım çalmayı bilmez
Sabah ışıyorken düşünce sensin
Ket vurdun yüreğe, bırakta yansın
Yollarımız ayrı, düşlerim kansın
Gönül madem sensiz kalmayı bilmez.
Sezai KAYA