BIKTIM USANDIM

Kime inanayım, kime kanayım,

Kimi meth edeyim,kimi kınayım,

Vallahi ben hak hukuttan yanayım,

Diyen insanlardan bıktım usandım.


Dışarıdan alim içinden zübbe,

Sahibi değilken imani rübbe

Başlarına sarık,üstüne cübbe,

Giyen insanlardan bıktım usandım.


Deşmeğin ne olur benim yaramı,

Desiseyle gasp ederek sıramı,

Bir nebzede helal sayıp haramı,

Yiyen insanlardan bıktım usandım.


Hile ile doldurarak koynunu,

Oynayarak alicengiz oynunu,

Maddiyatın karşısında boynunu,

Eyen insanlardan bıktım usandım.


Güvenerek senetlere çeklere,

Zarar verip yapraklara köklere,

Enaniyet ile başı göklere,

Deyen insanlardan bıktım usandım.


İsmet Murat işte vaziyet böyle,

Dolaşmak üzere ağayla beyle,

Yalan, dolan, gıybet, dalavereyle,

Tüyen insanlardan bıktım usandım.