Bekledim evet bekledim günlerce

Kafamda homojen binbir soruyla

İndim, çıktım basamaklardan

Kah yanlızlığa daldım

Kah kalabalıklardan sıkıldım

Ve kapıların perişan telaffuzunda

Güvercinleri ürküttüm. 


Her mesafeden baktım 

Her anının hesapladım

Sonuna, caddenin taaa ucuna

Gittim, geldim

Kepenkler kapanıyor

Işık, bakır bakır rengini alıyor

Zaman duvarının aralığından süzülürken

Gölgeler uçtu duvarın üzerinden

Nemli başladı gece.


Şüphe dolu evet şüphe dolu

Ne kadar da yalnız içim

Yığınla cevapsızlık

İnanmak lazım kederli saatlere

Başıboş dolaşırken

İnanmak lazım yaşamın tuaflıklarına

İnanmak lazım ruhların çatışmasına...





Mustafa Yaman

16 kasım 2020