Adı yok mevsimin esen yelinde
Günümü gölgeler kara bahtım
Düşlerim çaresiz yaban elinde
Özlemle ağlatır şu kara bahtım.

Zümrüt tepelerde yaban gülleri
Biryerlere götürür gözlerim beni
Hasretle doldurur geçtiğim yeri
kuşatmış benliğimi kara bahtım.

Görmediğim renkler çeker içine
Neler değişiyor kimbilir nerede
Bağları gül kokar şafaklar içinde
Bırakmaz gideyim kara bahtım.

Küsmüş bana şansım çoktan
Evvel benim idi şimdi bakmayan
Doğuyorum yine eski yaralardan
Bırakmaz yakamı kara bahtım...




Mustafa Yaman

10 EYLÜL 2019