Hangi çağa gittiysem her an tepemdeydi

Loş semada yıldızlar yanıp sönüyordu

Oralar hiçbir zaman asla değişmedi

Gökleri ilk insanlarda düşünüyordu.


Bir noktadan çoğalan büyük kuşatması

Değilmi ki ulu zamanların şeması

Görmüş olduğumuz küçücük bir aynası

O zamanda yıldızlar doğup ölüyordu.


Gök tarlasından, yer tarlasına düşenler

Bir cehennemi andırırdı felaketler

Milyon asırlarca sürmüştür tebelleşler

Belki karanlık ve ışığın oyunuydu.


Şimdi hangi yola düşsem kaybolur zaman

Büyük bulutların ardındaki asuman

Ama bilinmez çağlardır yok bir argüman

Görünmez nesneler varlıklar uçuyordu.




Mustafa Yaman

05 ekim 2023