insan en çok şekiller ve görüntülere aldanır

bir kez kapıldımı zilletine katlanır

düşünmez ne getirip, ne götüreceğini

çokları vardır ki bilinçsizce bağlanır.

çiçek sandığı bazen diken çıkar

mutlulukk beklerken hayellerini yıkar

güzellik, pürüzsüz bir deridir aslında

bazısı uyanırda, bazısı bir ömür harcar.

kimsenin elinde değil nasıl geleceği dünyaya 

kimi doğuştan her nasibi alır kimide var ya

inim, inim inler yoktur şansının değişeceği

hiçbir şey değişmez bir ömür çırpınırda.

anlamaz bunu kemirilmiş, sıkıntılı beyinler

asıl çirkin sizsiniz güzelliğiyle övünenler

öyle bakar, öyle görür, gözlerin önündeki perdeden

onlar ki çirkin bir tende güzelliğin farkında değiller.

beyaz sutunlardan, kara sutunlara kadar

her renk anlamlı, her yaradılış manidar

keşke içimizi gösterten bir ayna olsaydı

gel gör ki manzarayı karartan dumanlı kafalar.

daima doksan dakikada biter maçlar

kadersizler hayata beş sıfır yenik başlar

her atağı kesilir ya faul denir ya ofsayt

sonuç yenilgidir ne kadar çabalasalar.

m.yaman