Gün döndü yaz bitti 

Derken kış geldi 

Üçyüz altmış beş yaprak 

Ne tez takvimde düştü 


Hava ayaz üşüyorum 

Hem dıştan hem içten 

İncinmiş duygular sitemkar olmuş 

Meğer ilkbaharın bende gideli çok olmuş 


Uzaktan bakıyorum giden eski bene 

Mavim kayıp gri bulutlar almış yerini 

Gözler dalgın akşamın gelişinde 

Sorma bende bilmiyorum bu adsız halerimi


Belki gelecek korkusu 

Yada kayıp olan bir yanım 

Sorular çeşit çeşit 

kendimi bildim bileli hayat davranmadı hiç eşit 


Geldi geçti yataksız yorgansız bu ömür 

Ya yakalandım sağnak yağmura 

Yada şiddetli esen bir fırtınaya 

Ben ilkbahar yaz hiç yaşamadım 


Sorarsan kimsin diye 

Bak yazdığım şiire 

Anlayabilirsin anla anlayasamasan da 

O zaman boşver beni bırak benle başbaşa 


Zaten hayat gorgunuyum 

Sana cevap verecek mecalim yok 

Birde sen iyice yorma beni 

Ayakta durmaya dermanım yok